“พร่ำบ่น” ชายหนุ่มวิศวะแบดบอยหน้าหล่อ ที่ดันเผลอไปถูกใจ “เดือน” รุ่นน้องหล่อใสแสนซื่อจากแผนกแพทยศาสตร์ โดยที่พร่ำบ่นวางเงื่อนไขบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาเพื่อใช้แทนคำพูดขอโทษของเดือน กับข้อตกลงที่ว่า “โทษฐานที่แกทำหน้าหล่อๆของฉันเป็นแผล ถึงจะเกิดเรื่องหลงผิดก็เหอะ แต่ว่าตั้งแต่นี้ต่อไปตรงเวลา 1 เดือน แกควรต้องซื้อดอกไม้จากเด็กขายดอกไม้ริมถนนมาให้ฉัน เอามาให้ด้วยตัวเองนะ ทุกยามเช้า...ฉันจะรออยู่ที่ลานเกียร์” โดยที่ตัวพร่ำบ่นเองไม่มีวันทราบเลยว่า ตั้งแต่วินาทีนั้น เดือนได้เปิดประตูหัวใจของเขา และก็เบาๆก้าวเข้ามาอย่างช้าๆ..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น